Partikul

"We mixen alles en maken een cocktail van alles wat 40 jaar geleden het beste gedaan werd, nederig en voor ons plezier."

Door Xavier Kruth

11 juni 2024

Op zaterdag 15 juni organiseren we opnieuw een Dark Entries Night in de Kinky Star. We nodigen er onder meer Partikul uit, een Brusselse groep die met amper twee platen al behoorlijk wat deining heeft veroorzaakt. De groep bestaat uit Aly (synth en zang) en Stef (gitaar en zang), en die blijken ook in het echte leven een koppel te zijn. We vroegen hen uit over hun geschiedenis en hun muziek.

Dag Aly en Stef. Als ik het goed begrijp, is Partikul geboren in 2019. Ik weet dat jullie in het echte leven ook een stel zijn. Is de groep ontstaan uit jullie ontmoeting, of is deze later ontstaan?

Hallo Xavier, bedankt dat jij en Mattias ons hebben uitgenodigd voor dit interview en voor de Dark Entries-avond aanstaande zaterdag. We zijn inderdaad een koppel en we waren al vier jaar samen voordat we Partikul oprichtten. We zijn dit project kort voor de covid-black-out gestart, we zijn eerst begonnen met een ep met de vooruitziende titel ‘Venus-Virus’ (lacht), zo erg zelfs dat we vanwege de lockdown één maand na de uitgave geen concert konden geven.

Jullie noemden jullie project ‘Partikul’, met deze zeer specifieke spelling die we soms tegenkomen in Brussel, de stad waar jullie actief zijn. Wat is de geschiedenis van deze naam?

De naam van de groep heeft niets met Brusseleir te maken. We hadden de link niet gelegd, bedankt voor de verwijzing.
We waren met vrienden op het Sint-Gillisplein, bij ‘Verschu’. We bespraken vervuiling en onze manier van consumeren in het algemeen, en de woorden ‘fijn stof’ vielen (‘particules’ in het Frans). Naast de betekenis sprak ook de klank ons aan en visueel gaven we er de voorkeur aan om een K te plaatsen in plaats van een C. Vervolgens realiseerden we ons dat PARTIKUL een Turks woord was. (lacht)

In 2019 verscheen inderdaad een eerste ep met vier nummers: ‘Venus Virus’. Was jij meteen vol inspiratie?

Het feit dat we samen componeerden, stelde ons in staat snel vooruit te komen. We praten over onze vreugde en ons verdriet, gekoppeld aan wat er met ons gebeurt in het leven. We hebben een zeer minimalistische aanpak, we intellectualiseren niet al te veel wat we creëren, het is nogal spontaan.

Critici spraken meteen van een resoluut jaren tachtig geluid. Hoe probeer je het geluid en de sfeer van de jaren tachtig te herscheppen en tegelijkertijd geworteld te blijven in de wereld van vandaag?

We zijn eerder een hybride groep, we mixen alles en maken een cocktail van alles wat 40 jaar geleden het beste gedaan werd, nederig en voor ons plezier.

Wat de productie van de twee albums betreft, is Thomas Stadnicki, de geluidstechnicus, niet zo gericht op de jaren tachtig, maar heeft hij een moderne benadering van geluid, waar we van houden. We hebben veel invloeden: punk, no/new wave, noise, industrial, etc. maar we houden ook erg van huidige groepen als Boy Harsher, Moon Duo en The Soft Moon.

De volgende plaat ‘Related Memories’ is grotendeels tijdens de lockdown geschreven, en komt in 2021 uit. Was de lockdown voor jullie een pijnlijke periode, of juist een periode van inspiratie?

Het was een beetje moeilijk, vooral voor de sociale kant en de uitstapjes, aangezien 99% van onze activiteiten verband houden met muziek ... Aan de andere kant hadden we het geluk om in de studio in onderwatermodus te kunnen repeteren, en dit album te componeren.

In 2023 verschijnt de laatste plaat tot nu toe: ‘Having Gone’. Als we de drie platen met elkaar vergelijken, kunnen we stellen dat het geluid steeds dynamischer is geworden. De ritmes en bas zijn meer uitgesproken op je nieuwste opus. Was het een natuurlijke evolutie of een expliciete keuze?

Ja, we wilden meer dansbare stukken schrijven, we willen mensen laten dansen!

Jullie hebben jullie eigen label opgericht: ‘Exit does not exist Records’. Is dat enkel voor jullie eigen producties, of zijn jullie van plan andere groepen op dit label uit te brengen?

Nee, niet meteen, we hebben dit label opgericht voor onze muziek. Alle groepen zouden hetzelfde moeten doen!

Het nieuwste album ‘Having Gone’ verscheen ook op Wagonmaniac Music. Jullie kijken dus verder dan jullie eigen label. Waarom doen jullie dat?

Als ons een samenwerking wordt aangeboden en het lijkt ons cool, waarom niet? Dit is het geval bij Wagonmaniac. Ze boden aan om ons digitaal te verdelen. Het zijn mensen die net als wij gepassioneerd zijn door muziek.

We willen niet in onszelf opgesloten zitten, het produceren van onze eigen albums is ook een pragmatische aanpak. Maar de vrijheid om zelf te beslissen is ook cool.

Ik zie dat jullie veel shows hebben. Jullie spelen deze zomer zelfs op Castle Fest in Polen. Wat zijn de plannen voor de komende periode?

Dat was een leuke verrassing. Wij kunnen niet wachten om erbij te zijn! Het is duidelijk dat we de afgelopen drie jaar de kans hebben gehad om veel te spelen. We hadden nooit gedacht dat we ooit zouden spelen met groepen waar we naar luisteren en die we muzikaal respecteren. Op ons niveau is alles slechts een bonus, dus toen we werden gecontacteerd om op Castle Fest te spelen ...

We werken aan nieuwe nummers, dus we gaan kijken of we ze leuk genoeg vinden om een derde album op te nemen ... We zullen zien!

Partikul: bandcamp / facebook

Dark Entries Night met Partikul en Tantrum Zentrum, zaterdag 15 juni, Kinky Star, Gent

Review van het Partikul album Having Gone

Delen op

Over Xavier Kruth

Xavier Kruth bekeerde zich al op jonge leeftijd tot het gothicdom. Toen hij begon te puberen, moest hij lang zagen om een zwarte broek te mogen hebben. Toen hij tegenover zijn moeder argumenteerde dat hij gewoon om een zwarte broek vroeg, niet om zijn haar omhoog te doen in alle richtingen, repliceerde ze dat als hij nu een zwarte broek zou krijgen, hij daarna toch zijn haar torenhoog omhoog zou doen. Xavier was versteld over de telepathische vermogens van zijn moeder. Hij leerde destijds ook gitaar spelen, en sinds 2006 speelt hij in donkere kroegen met zijn melancholische kleinkunstliedjes in verschillende talen. In 2011 vervoegde Xavier het team van Dark Entries. In Dark Entries las hij ook dat The Marchesa Casati (gothic rock) een gitarist zocht, en zo kon hij een paar keer met de groep optreden. Later speelde hij bij Kinderen van Moeder Aarde (sjamanische folk) en werkte samen met Gert (kleinpunk). En het belangrijkste van al: in 2020 bracht hij samen met Dark Entries-collega Gerry Croon de plaat ‘Puin van dromen’ uit onder de naam Winterstille.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.