We geven onszelf een heel duidelijk kader. Dat klinkt misschien als een beperking, maar het voelt juist als een uitdaging.

Palais Ideal is een naam die postpunkliefhebbers in hun oren moeten knopen. De groep bestaat nog maar sinds 2016, maar maakte al indruk met hun 'The Future Has Been Cancelled'-ep en met de plaat 'No Signal'. Niet verwonderlijk, want John Edwards en Richard van Kruysdijk hebben al heel wat ervaring in zeer uiteenlopende projecten. Momenteel werken ze aan een opvolger, en op vrijdag 29 maart verwelkomen we ze op onze zevenentwintigste Dark Entries Night, in de Kinky Star te Gent.

Dag John en Richard. Ik heb begrepen dat jullie aan een nieuwe plaat werken, die in mei moet uitkomen. Mogen we daar al iets over weten?

Richard: Natuurlijk! De nieuwe nummers zijn een flinke stap voorwaarts, vind ik. De tracks op de eerste cd zijn helemaal in de studio ontstaan, de nieuwe tracks zijn erg beïnvloed door onze concerten. We merkten dat de meer energieke, uptempo tracks ons het beste lagen. Die vinden we ook het leukst om live te doen. Dat heeft zijn weerslag gevonden in onze songwriting.

Bovendien hebben we zojuist getekend bij een up and coming Duits label: Cold Transmission.

John: We hebben het geluid van ons eerste album nog wat verder uitgediept: de poppy nummers zijn nog catchier, de experimentelere stukken gaan nog dieper. De basis is nog steeds post punk/new wave, maar we hebben er allerlei nieuwe invloeden in verwerkt, van funk tot klassiek.

Op de nieuwe plaat werken jullie samen met producer John Fryer, de man die mee aan het roer stond van het fantastische This Mortal Coil en die eerder al werkte met grote namen als Depeche Mode, Nine Inch Nails, Cocteau Twins en HIM. Hoe is die samenwerking tot stand gekomen?

Richard: Simpel, we hebben hem gewoon gevraagd. Ik las in een interview dat hij tegenwoordig alleen nog bands produceert die hij zelf tof vind. Dat gaf mij het idee dat hij wellicht ook een nieuwe, minder bekende band zou willen produceren als hij de muziek goed vind. Hij heeft ons gecheckt en zei meteen ja! In principe vroegen we hem alleen voor onze single (2 tracks), maar hij opperde zelf dat hij het hele album wil doen, dus dat is geweldig.

We zijn zelf best in staat een goede productie te maken, maar wat we terugkrijgen van John Fryer is toch echt een paar niveaus hoger. Hij maakt hele duidelijke keuzes in de productie, is niet voorzichtig of conservatief. De tracks zijn meer in-your-face, voelen soms zelfs wat naakt, maar het is wat het is. Er wordt niks verborgen of weggemoffeld.

John: Als fans van zijn werk waren we natuurlijk nogal blij toen hij aangaf onze muziek gaaf te vinden. Door een paar kleine aanpassingen te maken geeft hij nummers meteen een nieuwe interpretatie, wat bijzonder knap is.

Jaren vooraleer jullie Palais Ideal oprichtten, speelden jullie al samen in een new wave groep. Kunnen jullie ons daar iets meer over vertellen?

Richard: Het was voor ons allebei onze eerste band: Lament. Een intense periode van een jaar of 5 waarin we een enorme ontwikkeling doormaakten. We repeteerden in de kleedkamer van de (oude) Effenaar, later verhuisde bijna de hele band naar Den Bosch. We begonnen als puur wave bandje, maar uiteindelijk maakten we een soort bizarre mix van progrock à la Van Der Graaf Generator en King Crimson, gespeeld met een energie zoals op Only Theatre Of Pain van Christian Death. Voeg daar een theatrale performance à la Virgin Prunes bij, en je hebt het complete plaatje. Rond 1990 zat natuurlijk helemaal niemand daarop te wachten - het waren de hoogtijdagen van house, hiphop en grunge - en uiteindelijk zijn we allemaal onze eigen weg gegaan.

Wat heeft jullie doen besluiten om in 2016 opnieuw een gemeenschappelijke groep te vormen?

John: We hebben sinds het einde van Lament altijd contact gehouden. Twee jaar geleden zagen we Tuxedomoon hun debut ‘Half Mute’ live uitvoeren, en toen ontstond het idee om weer eens wat samen te doen... We werden ook geïnspireerd door bands als She Past Away. Mijn vorige band was net ontbonden en het leek me wel een goed plan om met Richard dat nieuwe project aan te pakken, ook omdat we elkaar in het verleden heel goed aanvulden.

Richard: Een kwestie van perfecte timing. Ik was toen al jaren voornamelijk erg druk met muziek maken voor grote theater- en dansproducties. Dat is te gek om te doen, maar je bent ook een radertje van een groot geheel, en de drang om telkens iets vernieuwends binnen die kaders te creëren is groot bij mezelf. Dus toen het idee ontstond om met z'n tweeën, lekker overzichtelijk, weer eens helemaal in onze muzikale comfort zone te kruipen, kwam dat als geroepen. Alhoewel wat we nu doen wel veel beter is dan met onze eerste band. We hebben onszelf allebei muzikaal ontwikkeld doordat we beiden een heel brede smaak hebben, en veel verschillende muziekstijlen hebben verkent. We wonen allebei in Eindhoven, hebben allebei een goed uitgeruste studio en zijn allebei multi-instrumentalist. Zodoende is de samenwerking heel makkelijk en natuurlijk, en zijn we in staat om snel nummers te schrijven en op te nemen.

We zijn begonnen met een heel helder concept, hele duidelijke muzikale kaders die we onszelf geven, waarbinnen we opereren. Dat klinkt misschien als een beperking, maar het voelt juist als een uitdaging. Jezelf bepaalde beperkingen opleggen betekent dat je soms harder moet zoeken naar een (muzikale) oplossing, maar dat is waar je dan van leert en wat het extra bevredigend maakt als het lukt. We vinden daarin ook steeds meer onze eigen signatuur. Ik noem het altijd 'serious fun'.

Vanwaar komt de naam Palais Ideal?

John: Het ‘Palais Ideal is een nogal excentriek 19e-eeuws gebouw dat is gemaakt door Ferdinand Fernando Cheval, een postbode uit Zuidoost-Frankrijk. Hij had geen opleiding tot architect genoten, maar verzamelde tijdens het bezorgen van brieven stenen om een nogal eigenaardig, kolossaal paleis te bouwen. Een perfecte metafoor voor de drang om iets te creëren puur omdat het moet - de basis van alle goede kunst! We houden van minimalisme en strakheid, maar ook van romantiek en bizarre ideeën. Het bouwen van een eigen surrealistisch privé-paleis is natuurlijk het voorbeeld bij uitstek!

Richard, jij speelde bij heel uiteenlopende projecten en vaak extreem experimentele projecten als Phallus Dei, Sonar Lodge, Cut Worms, Strange Attractor, Swartalf en Blindfold, naast je eigen werk voor dans en theater. Vanwaar de keuze om met Palais Ideal in een meer klassiek post-punk project mee te stappen?

Richard: Ik ben altijd blijven luisteren naar new wave en post-punk, het is nog steeds de muziek de me het meeste raakt. En met name de laatste jaren gebeuren er weer interessante, frisse nieuwe dingen binnen die muziekstijl, wat het vlammetje wellicht weer wat meer aangewakkerd heeft om zelf weer binnen dat idioom aan de slag te gaan.

John, van jou weten we vooral dat je deel uitmaakt van de synthpopgroep Generator9. Ook voor jou is de klassieke post-punk van Palais Ideal een heel ander genre, niet?

John: Generator9 maakte aanvankelijk industriële metal, maar sinds die tijd heb ik uiteenlopende projecten gedaan voor diverse labels, van latin-pop tot power-metal. Uiteindelijk bestaat er alleen goede muziek en slechte muziek – genre is niet meer dan een etiket.

Jullie eerste wapenfeit was de ep ‘The Future Has Been Cancelled’ uit 2017. Wat wilden jullie met die plaat bereiken?

Richard: We hadden pas 4 nummers, en wilden tegelijkertijd al snel iets concreets in handen hebben. Het heeft ons publicitair geholpen, en heeft ook veel concerten opgeleverd. Door als eerste release te komen met een 10” op wit vinyl maak je ook een statement. Het gaat om het complete plaatje, van de nummers tot de vormgeving van onze releases.

Een jaar later volgde de volledige plaat ‘No Signal’, die onder andere de nummers van de eerdere ep in een nieuwere versie bracht, aangevuld met verschillende nieuwe composities. De plaat werd erg goed ontvangen, onder meer op Dark Entries. Zijn jullie tevreden over de reacties?

Richard: Zeer tevreden! Er waren veel reacties en reviews waaruit bleek dat men echt goed begreep wat we wilden neerzetten. Dat is altijd heel tof om te merken.

John: We zijn natuurlijk heel erg blij met alle positieve reacties, waaronder uiteraard ook die van Dark Entries. Het was bijzonder mooi om het album eind 2018 te zien opduiken in jaarlijstjes van recensenten.

Heb ik goed begrepen dat jullie met Palais Ideal enkel met vintage analoge synths werken? Vanwaar deze keuze?

Richard: We hebben allebei een passie voor oude analoge spullen. Het is denk ik de 'onregelmatigheid' van de klank, doordat het analoog is, maar ook de directheid van het geluid en de 'hands-on' mogelijkheden om op je gevoel aan knoppen te draaien. Maar vooral gewoon het geluid. Als ik op mijn Prophet 5 speel ga ik vanzelf andere dingen spelen, puur door de inspiratie die het geluid me geeft.

John: Er zijn nu natuurlijk veel overtuigende digitale versies van analoge synthesizers en effectapparatuur. In een volle mix hoor je niet of nauwelijks het verschil met de ‘echte’ apparatuur. Wij plaatsen echter vaak bepaalde ‘vintage’ geluiden heel prominent op de voorgrond, en dan valt het verschil tussen, bijvoorbeeld, een analoge Moog door een buizencompressor en een software-emulatie daarvan wel op.

De nieuwe single ‘Context Collapse’ – een voorloper van de plaat die in mei uitkomt – handelt over het onvermogen om een boodschap op sociale media te contextualiseren, waardoor je communicatie de mist in gaat. Als ik de teksten van ‘No Signal’ doorneem, heb ik het gevoel dat er wel vaker verwijzingen naar de communicatiewereld in zitten. Maakt dit deel uit van jullie concept? Welke bedoeling hebben jullie met jullie teksten?

John: De teksten gaan inderdaad vaak over technologie en communicatie – hoe verhouden die zich tot elkaar? Hoe worden technologie en wetenschap ingezet om mensen te beïnvloeden, te overtuigen en te misleiden? Hoe kan dat positief of juist negatief uitpakken? Ik vind het belangrijk dat teksten mensen niet zozeer vertellen wat ze moeten denken, maar dat ze de luisteraar aansporen om standpunten eens anders te bekijken. ‘Deity’ is een mooi voorbeeld: zou het een goed idee zijn om politiek beleid door Artificial Intelligence te laten bepalen op basis van data, in plaats van door uiterst emotionele en beïnvloedbare mensen?

Jullie maken deel uit van Wave Invasion, een Nederlandse organisatie die verschillende Nederlandse wave-groepen promoot en concerten voor hen organiseert. Wat zijn de voordelen van jullie lidmaatschap aan deze organisatie?

Richard: Simpel. Samen sta je sterker. Het is met name Piet (van Xtort) die 'Mr. Wave Invasion' is. Wij spelen altijd graag, en als je met meerdere lokale bands en dj's een zelfde publiek aanspreekt, is het logisch om je krachten te bundelen.

Jullie spelen op 29 maart op onze Dark Entries Night in de Kinky Star in Gent. Wat mogen we verwachten? Zullen jullie al nummers uit de nieuwe plaat spelen?

Richard: Zeker! Sowieso onze laatste single. En wellicht dat we die avond een paar primeurs hebben.

Palais Ideal: website / bandcamp / facebook

Vrijdag 29 maart 2019: Dark Entries Night 27 met Palais Ideal en Xtort (in samenwerking met Wave Invasion)

Foto's: 1 en 3 door Patrice Hoerner; 2, 4 en 5 door Nando Harmsen