Op onze vorige Dark Entries Night konden jullie kennismaken met OK Lion. Dit frisse Brusselse electroduo bracht begin 2022 zijn debuut ‘120 Ways To Get Away’ uit, en daar werkte zowaar ene Patrick Codenys aan mee, wereldvermaard door zijn bijdrage aan Front 242. We zaten dus met een hoop vragen, die we graag stelden aan Stéphane Devillers (synths) en Janaina Costa (zang).
Dag Stéphane en Janaina. Als ik het goed begrepen heb, hebben jullie elkaar begin 2020 ontmoet. Ik las zelfs dat jullie op de dag dat jullie elkaar ontmoetten meteen een lied componeerden. Hoe is het allemaal gegaan?
Stéphane: Inderdaad! Een wederzijdse vriend genaamd Boods bracht ons in contact. Vervolgens stuurde ik mijn demo's naar Janaina, die twee dagen later bij mij thuis kwam. Tijdens deze eerste ontmoeting schreven we in één avond de tekst van ‘Play’ en namen we meteen een eerste versie van deze titel op!
Janaina: Dat was te gek! Ik had nog nooit solo gezongen, en ik had geen idee van hoe ik het moest doen. Maar zodra ik de eerste noten van ‘Play’ hoorde, had ik meteen een vocale melodie in mijn hoofd, en we vertrokken op deze intuïtie. Zo werken we vandaag de dag nog steeds: als de melodie bij de eerste luisterbeurt in me opkomt, is dat een goed teken. De teksten volgen, op hun eigen tempo, daarna.
De ontmoeting vond net voor de lockdown plaats. Er zijn verschillende manieren waarop muzikanten op de lockdown hebben gereageerd. Sommigen klaagden dat ze geen concerten meer konden geven, maar anderen gebruikten de lockdown als een creatieve periode waarin ze in alle vrijheid konden werken. Hoe hebben jullie de lockdown ervaren?
Stéphane: De kwestie van concerten was niet aan de orde omdat we bij de start geen nummers hadden en we er niet klaar voor waren. We wilden een volledig album opnemen, wat we dankzij de lockdown in zes maanden konden doen. We mochten elkaar niet zien, maar we braken de regels en werkten een of twee keer per week.
Janaina: We hebben een creatieve ‘bubbel’ gemaakt! Het was een manier om te ontsnappen in deze periode van terugtrekking.
De plaat ‘120 Ways To Get Away’ kwam uit in maart 2022, twee jaar nadat jullie elkaar ontmoetten. Hoe ging de opname?
Stéphane: Heel goed. Sommige instrumentals waren allang opgenomen omdat ik al een tijdje op zoek was naar een zangeres. Ik bleef componeren en Jana schreef de teksten en nam de zang op, stuk voor stuk. Na zes maanden hadden we dertien nummers. Genoeg om het album op Bandcamp en streamingplatforms te kunnen plaatsen.
Wat op veel mensen indruk maakte, was dat jullie werkten met Patrick Codenys van Front 242, die twee nummers op het album mixte en producete. Hoe hebben jullie Patrick overtuigd om met jullie samen te werken?
Stéphane: Ik heb hem niet overtuigd, het was zijn idee! Ik ken Patrick al twintig jaar en hij vroeg me regelmatig naar mijn project. Ik stuurde hem de demo's en hij bood aan om drie tracks te mixen. Uiteindelijk hebben we ‘Get Away’, onze derde single, en ‘Brisure’ gehouden. Hij heeft fantastisch werk geleverd. We zijn erg trots dat Patrick heeft meegewerkt aan het album. Front 242 is één van onze belangrijkste invloeden.
Janaina: Ik kan nog steeds niet geloven hoeveel geluk we hebben gehad!
Maar zijn jullie niet bang dat iedereen jullie zal vergelijken met Front 242 door de bijdrage van Patrick Codenys? Jullie muziek is toch steeds heel verschillend?
Stéphane: Zoals je zegt, is onze muziek anders. Front 242 is EBM. Aan onze kant zijn we een mix van electropop en een beetje rock. Maar ik denk dat je hun invloed in onze muziek kunt horen, ook al kunnen we het niet vergelijken.
Janaina: Patricks deelname was een geschenk van onschatbare waarde! Maar inderdaad, zelfs als we de invloeden horen, zijn we heel anders, veel meer pop-rock, vooral op het podium met drums en gitaar.
Jullie begonnen OK Lion als duo, maar nu staan jullie met z'n vieren op het podium, na de toevoeging van Pierre Bertens op drums en Jeff Bachely op gitaar. Hoe ging het, en wat is de rol van deze twee muzikanten binnen de groep?
Stéphane: Toen het album werd opgenomen, begonnen we te repeteren om live te kunnen spelen. We wilden een drummer en een gitarist toevoegen om het leven dynamischer te maken. Een vriend stelde me Pierre voor, die onmiddellijk accepteerde. Hij nam niet deel in het creatieproces omdat hij zijn eigen groep heeft: Autoreivs. Jeff kwam later. Hij komt uit het metalmilieu!
Janaina: In het eerste jaar, toen we het album componeerden, zochten we naar manieren om het zichtbaar te maken. Dus begonnen we aan clips te werken en te repeteren om live te kunnen optreden. Toen we met Pierre gingen samenwerken, hadden we al contact opgenomen met Jeff, maar hij was niet beschikbaar. Het was tijdens de opnames van de clip ‘Get away’, waaraan hij deelnam, dat dit idee weer op tafel kwam ... een dikke week voor onze eerste concert! Jeff leerde de nummers in recordtijd en we hadden een geweldige show! Tegenwoordig maken ze op zichzelf deel uit van het creatieve proces, vooral voor het live-gedeelte: we componeren eerst met ons tweeën, en gebruiken daarbij gitaar- en drumsamples, ze eigenen zich die toe en bieden variaties aan. We beslissen dan met ons vieren wat er behouden blijft. De muzikale samenwerking is erg vloeiend tussen ons, het is echt leuk!
Jullie hebben video's gemaakt voor drie nummers op de schijf. Jullie werken samen met regisseur Zvonock. Zijn jullie blij met het resultaat?
Janaina: We hadden zoveel geluk om met Zvonock te werken! Hij is erg betrokken bij de visuele identiteit en houdt erg van onze muziek, wat het werken met hem vloeiend maakt. Hij staat open voor voorstellen en de weergave is soms hilarisch, maar ja, we zijn blij. Onlangs heeft hij een van onze concerten gefilmd en er een clip en een teaser van gemaakt. Het resultaat is echt geweldig. Hij heeft een heel bijzondere en herkenbare manier van filmen.
Onder de personages die we in je video's vinden, is er de babypop. Ik merkte dat de pop jullie zelfs op het podium begeleidt. Kunnen jullie me vertellen hoe de pop jullie universum is binnengekomen en welk belang het voor jullie heeft?
Janaina: Dat is meer toeval... Tijdens de opnames van onze tweede clip, ‘Crash’, schreven we een reeks kruisverhalen die plaatsvonden tijdens een vlucht. Elk personage had een rol, waaronder een vader met een baby. Omdat de baby van plastic was, bedachten we een verhaal tussen ons dat de vader een speciale band had met dit speelgoed, op een ietwat surrealistische manier die niemand in twijfel trok. Toen we de derde clip ‘Get away’ opnamen, maakten we verschillende connecties met de eerste twee: we namen dezelfde auto als in ‘Play’, er lag weer een lichaam in de kofferbak, we hernamen de uitwisseling van glimlachen tussen de gastvrouw en twee andere ‘Crash’-personages, en in beide clips zweeft de baby. Het was een gek idee dat tijdens het filmen opkwam. En toen namen we de baby op het podium om dit delirium voort te zetten. De clips zijn exclusief opgenomen met de hulp van onze vrienden. De sfeer tijdens het filmen is vaak te gek. Professioneel maar eigenzinnig. Het babykarakter amuseerde ons en nu is het onze mascotte geworden. Hij wordt soms vooraan geplaatst, soms op de drums, soms bevestigd aan mijn microfoon ...
Welke plannen heb je nog voor de toekomst?
Stéphane: We zijn een tweede album aan het opnemen. We hopen in het voorjaar al een ep uit te kunnen brengen. We zullen waarschijnlijk aan nieuwe video's werken en we hopen zoveel mogelijk shows te doen. We speelden net met Underviewer en ELM op Magasin 4 in Brussel en het was een fantastisch optreden!
Janaina: We willen ook nieuwe samenwerkingen verkennen, maar dat is nog in de conceptfase ... Wordt vervolgd!