‘Word een burger van de eerste globale staat in het universum’, zo kondigde Laibach in de clip ‘The Final Countdown’ uit 1994 het bestaan van de NSK State In Time af, een artificiële staat zonder grenzen waar iedereen burger van kon worden. De staat ontstond eigenlijk in 1992, en was een antwoord op het verdwijnen van Joegoslavië, een socialistische heilstaat die erin slaagde om verschillende volkeren samen te doen leven in een dictatuur. Het uiteenvallen van Joegoslavië ging samen met verschillende oorlogen, die het onderwerp werden van de Laibach-plaat ‘NATO’ uit 1994. In 1995 verklaarde de NSK-staat een tijdje het belegerde Sarajevo tot NSK-vrijstaat, en hoewel er daarnaast nog verschillende episodes zijn geweest met tijdelijke ambassades, heeft de staat eigenlijk geen grondgebied. De NSK-staat bestaat enkel in de tijd.
NSK State In Time heeft nog een voorgeschiedenis. NSK werd in 1984 opgericht als Neue Slowenische Kunst, een artistiek samenwerkingsverband dat zich toelegde op de studie van kunst en ideologie. Dat was een reactie op het verbod op de Sloveense industrialgroep Laibach. Laibach had het verbod te danken aan provocatieve optredens waarin ze zich ‘overidentificeerden’ – volgens een verklaring van de Sloveense filosoof Slavoj Žižek – met de Sloveense en Joegoslavische machthebbers en hun totalitaire utopie. NSK bestond toen uit Laibach als muzikale poot, IRWIN als visuele kunstpoot en Scipion Nacice Sisters als de theaterpoot. In 1992 vormde de kunstbeweging zich om in de NSK State In Time, dat tot op de dag van vandaag verder evolueert.
Alexander Nym heeft een nieuw boek samengesteld over NSK State In Time: ‘Weapons Of Mass Instruction. Speeches, reports & Documents From NSK State In Time’. Daarin vinden we, naast vele teksten van Nym zelf, heel wat documenten en redevoeringen die de geschiedenis van de NSK-staat na 2010, dus nadat de burgers het beheer van de staat hebben overgenomen van de oprichters, illustreren. Nym gaf eerder al boeken uit over Laibach (Alexei Monroe: ‘Laibach und NSK. Die Inquisitionsmaschine im Kreuzverhör’, 2014), Death In June (Aldo Chimenti: ‘Verborgen unter Runen’, 2012), het WGT in Leipzig (‘Black Celebration. 20 Years Of Wave-Gotik-Treffen’, 2011) en vooral het prachtige ‘Schillerndes Dunkel’, een indrukwekkende en mooi geïllustreerde verzameling artikelen over de gothic scene uit 2010. We onderwierpen Alexander Nym aan een verhoor over zijn laatste boek.
Dag Alexander. Je hebt zojuist het boek ‘Weapons Of Mass Instruction’ uitgebracht, een verzameling toespraken, rapporten en documenten van NSK State In Time. Wat was je motivatie om dit boek uit te brengen?
Vanaf het Burgercongres in Berlijn in 2010 is NSK State In Time een eigen leven gaan leiden, meer nog dan voorheen. Sindsdien hebben er talloze activiteiten van burgers plaatsgevonden, te beginnen met het NSK rendez-vous in Frankrijk, tot verschillende tentoonstellingen en andere bijeenkomsten in Groot-Brittannië, de VS en elders, culminerend in de reeks indrukwekkende NSK Volkskunstbiënnales in Leipzig, Ierland en Trbovlje, de stad in Slovenië waar het allemaal begon in 1980 (de stad waar Laibach vandaan kwam, xk).
Omdat niet alle geïnteresseerde burgers over de hele wereld konden deelnemen, vanwege de ruimtelijke afstanden, dacht ik dat een verzameling van de gehouden toespraken en de documenten die bij deze activiteiten betrokken waren, geïnteresseerde burgers de mogelijkheid zou bieden om over deze evenementen en ontwikkelingen te lezen. Zo begon ik mijn archief uit te breiden en begon ik die stukjes en beetjes te verzamelen om ze op een aantrekkelijke en informatieve manier te presenteren, niet alleen voor burgers van de NSK-staat, maar ook als documentatie van de staat als zodanig.
Om NSK State In Time te begrijpen, moeten we terug in de tijd gaan. Neue Slowenische Kunst – afgekort NSK – ontstond als multidisciplinaire kunstbeweging in 1984, als gevolg van het verbod op de industriële band Laibach in Slovenië, toen nog een deel van Joegoslavië. Wat was de context en de weerklank van de oprichting van deze artistieke beweging?
Een complexe vraag! Voor iedereen die geïnteresseerd is in de nauwgezette details van de geschiedenis van NSK, raad ik het boek ‘Interrogation Machine’ van Alexei Monroe aan.
Kort samengevat: toen NSK begon, functioneerde het als een baken voor subversieve kunstenaars in Slovenië en Joegoslavië in het algemeen, en bood het in feite een platform dat al snel voor internationale bekendheid zou zorgen. Het bracht zo het bizarre effect teweeg dat Laibach, IRWIN en hun partners buiten Joegoslavië een reputatie konden opbouwen, terwijl ze aan het thuisfront streden om erkenning.
Alleen al de structuur en het uiterlijk van de NSK-beweging of -stroming suggereerden een staatsachtige hang naar organisatie, die feitelijk die van het langzaam verdwijnende moederschip Joegoslavië verdrong. In een periode waarin Tito's multinationale staat uiteenviel, presenteerde NSK de Sloveense cultuur zowel als een samensmelting van eeuwen van culturele en politieke tussenkomsten, als als een (toekomstig) onafhankelijk land. Door Sloveense nationale symbolen naast totalitaire beelden te plaatsen, coöpteerde NSK effectief de iconografie die anders door Sloveens-nationalistisch extreemrechts zou zijn overgenomen.
Achteraf gezien heeft dit in Slovenië een veel minder agressief nationalisme teweeggebracht dan in andere Joegoslavische deelstaten, waardoor Slovenië in mindere mate deelnam aan de slachting die zou volgen.
In 1992 hield de NSK-beweging op te bestaan en transformeerde het in NSK State In Time, de eerste mondiale staat in het universum waarvan iedereen burger kon worden. Wat bracht de leden van NSK tot deze transformatie, en wat was de betekenis van de nieuwe staat?
Sinds NSK’s voorspelling van een onafhankelijke Sloveense staat begin jaren negentig een politieke realiteit was geworden, was het duidelijk geworden dat de ‘missie’ van NSK was volbracht. Omdat ze zichzelf beschouwen als kunstenaars die in dienst staan van een utopische staat die door zijn aard in werkelijkheid nooit zou kunnen bestaan, besloot NSK zijn aanpak een stap verder te zetten door zich aan te sluiten bij de talrijke nieuw of opnieuw opgerichte naties die uit het desintegrerende Oostblok tevoorschijn kwamen, door een eigen staat op te richten, onbeperkt in de tijd en losgekoppeld van grondgebied. Door deze ‘State In Time’ te creëren, voorspelde NSK de toenemende verbondenheid en de mondiale informatiesystemen die in de jaren negentig opkwamen, en bracht het die in de praktijk.
Met uitzondering van je inleiding belicht het boek het functioneren van de NSK-staat na 2010, het jaar waarin het eerste burgercongres van de NSK-staat plaatsvond. Er wordt nu gezegd dat de burgers tijdens dat congres de staat hebben overgenomen, al heb ik het gevoel dat dit een interpretatie achteraf is. Is dat correct? Wat was het belang van dat burgercongres?
Je hebt gelijk. NSK-burgers waren natuurlijk al ruim vóór het congres begonnen met het organiseren van evenementen en projecten. Het congres als zodanig was zowel een manifestatie als een viering van deze activiteiten aan de basis, maar ook een oproep aan burgers om de staat in eigen handen te nemen. Gezien het feit dat de NSK-staat was opgericht als een experiment in fundamentele democratie, was het overdragen van de staat aan zijn burgers een logische stap. Zo werd de verantwoordelijkheid en het initiatief verschoven van de oorspronkelijke NSK-groepen naar de burgers. Alexei Monroe beschrijft het NSK State-project – en in feite de hele Laibach-onderneming – als een aaneenschakeling van onwaarschijnlijke gebeurtenissen en ontwikkelingen, die tot resultaten hebben geleid die zelfs de grondleggers in 1992 niet hadden kunnen voorzien. Het congres was een keerpunt in de geschiedenis van de NSK, dat de volgende fase van NSK-gerelateerde activiteiten inluidde, maar met weinig tot geen betrokkenheid van de Sloveense groepen uit de jaren 80.
Het boek bevat veel illustraties, evenals de teksten in twee talen, zowel Engels als Duits. Hoe heb je de teksten en illustraties geselecteerd die je in het boek zou opnemen?
Ik begon met het concept van ‘Reden’ (toespraken) die op de verschillende evenementen werden gegeven. Het verzamelen daarvan was de eerste taak. Ik zocht ook andere geschriften op die ofwel nog niet eerder waren gepubliceerd, ofwel slechts in beperkte kring beschikbaar waren, of slechts voor een beperkte tijd beschikbaar waren – bijvoorbeeld veel onlinerapporten die inmiddels van het internet waren verdwenen –, scripts voor interviews, pamfletten van verschillende NSK-staatsdenominaties die deel uitmaakten van live-evenementen. Het waren veelal documenten die stof stonden te verzamelen in kasten en op harde schijven. Het was de bedoeling om alles goed te documenteren. Uit het verzamelde materiaal begon de algemene structuur van het boek zich te openbaren.
Het was echter niet mogelijk om toegang te krijgen tot al het archiefmateriaal waar ik naar streefde. Er zijn dus nog steeds een paar juweeltjes verborgen in de enorme bureaucratische kluizen van NSK State In Time.
Bij het selecteren van de afbeeldingen wilde ik zoveel mogelijk foto's van NSK State-evenementen opnemen. Ze voldeden echter niet allemaal aan de technische eisen voor drukwerk. Dus moest ik op zoek naar de originele afbeeldingen met hoge resolutie, die niet altijd beschikbaar waren.
In termen van NSK-volkskunst was het veel gemakkelijker omdat onze burgers niet alleen creatief zijn, maar ook samenwerken in de beste zin van de collectivistische benadering van de staat. Zonder dat hadden een groot deel van de NSK-staatstentoonstellingen niet kunnen worden opgezet in de kunstwereld – met toegang tot gallerijen en subsidies – en haar poortwachtersmechanismen. NSK State is in staat dergelijke zaken uit zichzelf bijeen te brengen. Hierdoor kunnen DIY-kunstenaars niet alleen toegang krijgen tot publieke aandacht via het NSK-raamwerk, maar ook kortsluiten met de ‘traditionele’ manieren om tentoonstellingen en optredens op te zetten.
Hoe houden de burgers van de staat het project levend nu de oprichters van NSK zich min of meer hebben teruggetrokken? Vindt er een coördinatie plaats van alle activiteiten die in naam van NSK State In Time worden uitgevoerd?
Nee, dat is er duidelijk niet. In principe kan iedereen een NSK-staatsevenement organiseren en hopen op de steun van de burgers. Er zijn geen officiële autoriteiten die burgers toestaan of verhinderen om in naam van de staat te handelen. Dit betekent echter ook geen volledige anarchie, aangezien de formele structuur en operationele procedures van de staat – de werkideologie als je wilt – een vrij duidelijk raamwerk bieden in termen van inhoud, vorm en technieken. Zij vereisen een begrip van de neuropolitieke grondslagen van NSK en de staat. De afwezigheid ervan zou door de burgers worden aangevoeld. De enige formele censuur die door de staat wordt toegepast, zou dus de beslissing van de burger zijn om te negeren wat voor hen niet ‘NSK genoeg’ lijkt.
Omdat eclecticisme echter nadrukkelijk een fundamentele NSK-strategie is, voorspel ik dat er geen gebrek zal zijn aan materiaal voor toekomstige generaties NSK-burgers om zich toe te eigenen, te bemonsteren en naast elkaar te plaatsen. Het esthetische gebouw dat de staat heeft gecreëerd staat zo open voor elke stijl, elk thema of elke benadering.
NSK State In Time heeft een groot aantal activiteiten. Je hebt de productie van typische ‘volkskunst’, waarvan er tentoonstellingen en biënnales zijn, naast congressen, wetenschappelijke artikelen, boeken, rendez-vous, manifesten … Wat verbindt al deze verschillende artistieke en academische uitingen?
Je bedoelt, afgezien van de gemeenschappelijke kern van een relatie met een Sloveense kunstenaarsbeweging uit de jaren 80? Eerlijk gezegd, weet ik het niet. Veel van deze bijdragen zijn afkomstig van geleerden, onderzoekers en wetenschappers die geen staatsburgers van de NSK-staat zijn. Ze kunnen dus worden gelezen als een externe interpretatie van welk onderwerp dan ook dat wordt behandeld.
Aan de andere kant zijn veel journalisten, academici en leidinggevenden in de kunstwereld op de een of andere manier verbonden met NSK en/of de staat, ongeacht of ze hun verwantschap hebben geformaliseerd door daadwerkelijke burgers te worden. Wat hen uiteindelijk allemaal verbindt, is zeker de interesse in en het enthousiasme voor een alternatieve, op kunst geïnspireerde manier van leven, en de kolonisatie van voorheen onontgonnen gebieden van de geest; de nieuwsgierigheid om uit te vinden of er alternatieven kunnen zijn voor het westerse model van suïcidaal kapitalisme. Uiteindelijk worden we allemaal geïnspireerd en aangetrokken door de meest verheven NSK-autoriteiten, de Immanente Consistente Geest. (De Immanente Consistente Geest – Immanent Consistent Spirit in het Engels – komt al voor invroege organigrammen van Laibach en NSK als een soort ‘spirituele aanwezigheid’ die buiten de eigenlijke structuur van de beweging staat, maar deze wel integraal beïnvloedt. xk)
NSK State In Time bespreekt belangrijke onderwerpen. Migratie, misschien wel het meest gevoelige politieke onderwerp van dit moment, was sinds de oprichting van de staat een belangrijk thema, en was zelfs het hoofdonderwerp van het NSK Staatspaviljoen op de Biënnale van Venetië in 2017, dat uitgebreid wordt aangehaald in je boek. Wat kan de NSK-staat ons leren over migratie?
Wat kan een staat die geen territoriale grenzen kent ons leren over migratie? Een staat die aan iedereen paspoorten afgeeft, ongeacht hun geografische locatie of geboorteplaats, en daarmee immigratie verwelkomt als een middel om te groeien en uit te breiden?
Na de opkomst van het digitale domein en de mondiale connectiviteit die het bood – feitelijk een middel voor het bedrijfskapitaal om nieuwe markten te creëren – had NSK State net zo goed een voorloper kunnen zijn van de manier waarop we in de toekomst over migratie zullen nadenken.
De volledige mensheid leeft in hetzelfde huis: planeet Aarde. Je kunt niet een deel van de familie op het zonneterras boven laten wonen, barbecueën en feesten, terwijl een ander deel opgesloten zit in de kelder en verdrinkt door overstromingen en een stijgende zeespiegel. Dat is niet alleen immoreel, het is ook onverstandig en onpraktisch, omdat die overstromingen uiteindelijk het hele huis zullen verwoesten. Alleen in samenwerking ligt de sleutel tot het overleven van de mens in het licht van onze eigen ondergang.
NSK is controversieel vanwege het gebruik van totalitaire beelden in de kunst. Hoewel deze methode – vaak bestempeld als ‘overidentificatie’ met het totalitarisme – sinds 1980 door Laibach en NSK wordt gebruikt, kan deze nog steeds voor schandalen zorgen. Je vertelde mij over een kunstenaar in Beieren die voor de rechtbank werd veroordeeld omdat hij de Beierse minister-president Markus Söder, met een deel van zijn hoofd als schedel, zou hebben afgebeeld in een uniform dat leek op een SS-uniform. Waar gaat het exact over?
Zoals je wellicht weet, heeft Duitsland na de Tweede Wereldoorlog wetten ingevoerd om te voorkomen dat nazi-symbolen worden gebruikt om de politiek van het Duitse ‘Reich’ van de jaren dertig en veertig nieuw leven in te blazen. Verder heeft Beieren wetten geïntroduceerd die de politie de middelen geven om mensen te arresteren op grond van het feit dat zij misdaden KUNNEN plegen – pre-misdaad, als je je het “Minority Report” uit 2002 herinnert. Dit om vermeend islamistisch terrorisme te voorkomen. Maar zoals elke echte machtsgeile staat werd dit in de praktijk voor het eerst gebruikt om klimaatdemonstranten wekenlang zonder aanklacht gevangen te zetten, omdat deze uiteraard veel erger zijn dan fundamentalistische massabombardementen.
Bovendien is de loutere daad van passiviteit ten opzichte van de politie die je arresteert niet langer eenvoudigweg verzet, maar telt het als een aanval op agenten, met de niet verrassende sterke stijging van de statistieken die dergelijke zogenaamde ‘aanvallen’ registreren tot gevolg. We zijn getuige van de langzame transformatie van Beieren en andere Duitse deelstaten die dit autoritaire model volgen tot politiestaten.
De kunstenaar in kwestie, Fabian Zolar, creëerde een grote openluchtgraffiti – volledig legaal, moet ik eraan toevoegen! – van politiegeweld, als reactie op het feit dat hij en zijn broer door agenten in elkaar waren geslagen en mishandeld. Vergeet niet: verdedig jezelf niet, of je wordt tot aanvaller verklaard! Momenteel wordt er onderzoek gedaan tegen de agenten in kwestie, maar je kunt er zeker van zijn dat er geen juridische gevolgen voor hen zullen zijn.
De graffiti werd bekroond door een portret van een uniformdragende, half ontbonden hoofd (een deel als doodshoofd, xk) dat bepaalde mensen deed denken aan de Beierse premier. Daarop heeft de Beierse kanselarij in München, op bevel van de premier, Fabian aangeklaagd voor smaad en het gebruik van anti-constitutionele symbolen, dat strafbaar is volgens de bovengenoemde anti-nazi-wet.
Het schandaal is niet dat een politicus zogenaamd werd afgeschilderd als glimlachend naar de scènes van politiegeweld, maar dat de rechtbank ontkende dat het werk eigenlijk een kunstwerk is!
Een staat waar rechters beslissen of iets al dan niet kunst is, heeft de gronden van de Duitse grondwet definitief verlaten, ook al heeft Beieren een individuele grondwet. Fabian zal zich in alle gevallen moeten verdedigen tot een federale rechtbank de zaak in behandeling neemt, want de kans is klein dat we in Beieren een rechter vinden die het lef heeft om de heer Söder en de kanselarij van München te vertellen dat ze verdomme moeten oprotten en zich als professionals moeten gedragen. Nu roepen ze eerder het Streisand-effect op door het rechtssysteem te misbruiken om de ijdelheid en het fragiele ego van de heer Söder te bevredigen.
Ze veranderen een voormalige anti-nazi-wet, die kunstwerken uitdrukkelijk negeert, in een instrument om gerechtvaardigde artistieke kritiek op een zwakke juridische basis te onderdrukken. Als de regel van de rechtbank standhoudt, moeten ALLE afbeeldingen van schedels in Beieren worden beschouwd als SS-doodshoofden. Elke afbeelding die de heer Söder niet leuk vindt, kan de status van kunstwerk worden ontzegd. Dat is een eigenschap van dictatoriale regimes, maar zeker niet van liberale democratieën.
Beieren, Saksen en een aantal andere Duitse deelstaten, onder leiding van premiers die ervan dromen een soort mini-Orbàn te worden, bevinden zich op een steile en zeer gladde helling wat betreft de geldigheid van onze grondwettelijke rechten; een trend die ik in de jaren negentig ‘zacht totalitarisme’ heb genoemd.
In september 2023 ben je curator van de tentoonstelling ‘Neue Bajuwarische Kunst – Reliquien, Devotionalien, Ergebenheitsadressen, Volkskunst’ in de Kofferfabrik in Neurenberg. Wat moeten we weten over deze tentoonstelling?
In de eerste plaats gaat het om een tentoonstelling met een groot aantal niet-Beierse kunstenaars, en ook om kunstenaars die geïmmigreerd zijn. Ten tweede zullen er een groot aantal cartoons en karikaturen te zien zijn, waarin Söder wordt geprezen als de reïncarnatie van Jezus die ons verloste van het juk van de democratie. We hebben geen burgerrechten nodig in Beieren, omdat we onderdanen zijn! De tentoonstelling wil dit op een zo enthousiast mogelijke manier vieren, want als je richting vernietiging marcheert, moet je dat in ieder geval doen met een vrolijk lied, nu het nog kan.
De komende maanden zijn er nog veel meer activiteiten verbonden aan NSK. Je bent naar de première geweest van Laibachs symfonische multimediaspektakel Alamut, gebaseerd op een belangrijke Sloveense Roman uit het interbellum, dat de komende tijd nog een paar keer opgevoerd wordt, maar er is ook een tentoonstelling over 40 jaar NSK-stichters en visuele kunstenaars IRWIN in de HMKV in Dortmund, en je boek is er slechts één in een hele resem aangekondigde boeken. Kun je ons meer vertellen over al deze evenementen?
Zeker. De tentoonstelling ‘WAS IST KUNST, IRWIN’ wordt gedocumenteerd door een weelderige catalogus. Sinds gisteren is het ook mogelijk om het fantastische boek van NSK State Reserve New York, getiteld ‘FIAT – All Money Is Ours’, te bestellen bij PC Press in Groot-Brittannië. De ingebonden editie heeft een oplage van 350 exemplaren, en vroege vogels kunnen nog wat extra goodies krijgen. Zorg ervoor dat je hem in handen krijgt terwijl hij beschikbaar is!
In oktober is Slovenië het gastland op de Frankfurter Buchmesse. Daarom begint Laibach aan daar aan zijn ‘Alamut’-minitour. Dit is de gelegenheid om NSK-enthousiastelingen te voorzien van een gewijzigde en uitgebreide nieuwe editie van wat zal worden genoemd ‘Kunst-Maschine – Essays on the Gesamtkunstwerk Laibach’, onder redactie van Uwe Schütte en met een diepgaand rapport over ‘Alamut’, geschreven door ondergetekende. Dit is binnenkort verkrijgbaar bij de Oostenrijkse uitgever Drava.
Uwe redigeerde ook een verzameling toespraken, filosofische verhandelingen en (soms pornografische) kortverhalen van Peter Mlakar, waaronder zowel Peter's originele boeken ‘Reden an die Deutsche Nation’ – waarvan de titel mijn eigen ‘Reden an die Europäische Nation’ inspireerde – en ‘Genießen und Nichts’, compleet met de recente toespraken die hij hield voor verschillende Laibach-uitvoeringen sinds die boeken verschenen. Het heet 'Festung der Metaphysik' en zal binnenkort verkrijgbaar zijn bij de Oostenrijkse uitgever Passagen. (Peter Mlakar is het hoofd van het Departement van zuivere en toegepaste filosofie van NSK, en is bekend om zijn controversiële toespraken, in het bijzonder als inleiding tot Laibach-concerten. xk)
Nadat ik mijn steentje heb bijgedragen om ‘de boodschap te verspreiden’ over deze onmiddellijk aanstaande werken, wil ik graag een sneak peak naar 2024 wagen. Zonder te veel weg te geven, kijken we uit naar de 40e verjaardag van de oprichting van NSK in 1984, en dus het 40-jarig jubileum van de legendarische NSK-ontwerpstudio Novi Kolektivizem. Eens kijken wat dat met zich meebrengt ...
En het wordt tijd voor een onthullende blik op de ontstaansgeschiedenis van Laibach en de vier decennia die daarop volgden. Dat zal volgend jaar misschien niet eens uitkomen, gezien de hoeveelheid materiaal die moet worden verwerkt, en het feit dat de meeste originele kunstwerken, zoals ontwerpen van platenhoezen, posterkunst enz. in de loop van de tijd verloren zijn gegaan. Daarom zullen we een aantal opnieuw ontworpen en uitgebreide Laibach-heruitgaven zien, en mogelijk een salontafelkunstboek dat daarbij aansluit.
Maar, zoals het geval is met alles wat met NSK te maken heeft, kunnen onvoorziene kwantumfluctuaties heel goed interfereren met onze zwakzinnige menselijke hersenen. Elk project neemt precies zoveel tijd in als nodig is om te voltooien, dus op dit moment kan ik dat wel al aankondigen. Het is onmogelijk om verdere details te onthullen zonder het drachtproces te destabiliseren.
In de tussentijd heb ik een aantal literaire evenementen georganiseerd, ook met NSK-verwante dingen:
- 23 november 2023: ‘Kunst-Maschine’ en ‘Festung der Metaphysik’, met Uwe Schütte -- Laibach-Literatur (I)
- 25 januari 2024: ‘FIAT – All Money Is Ours’ en ‘Weapons Of Mass Instruction’, met Charles Lewis (NSKNY) via livestream – Laibach-Literatur (II)
Deze evenementen vinden plaats in het Künstlerhaus in Neurenberg op Deck 2 en beginnen om 20.00 uur.
Tijdens Halloween en de winterwende (winter solstice) gaan mijn kameraad Lars Kamping en ik respectievelijk gotische horrorverhalen en sprookjes/mythen/legendes presenteren. Dit is minder NSK. Het zijn eerder enge en fantastische dingen, en waarschijnlijk sowieso aantrekkelijker voor een gothic-publiek!
Wie weet zien we volgend jaar, of in 2025, zelfs nog een editie van de NSK Volkskunstbiënnale, indien sommige burgers de missie aankunnen en besluiten deze werkelijkheid te maken. Op dit moment lijkt het erop dat zowel NSK State als de oprichtende groepen zich goed herstellen van de Covid-periode. Ik denk dat culturele activiteiten in het algemeen weer in opkomst zijn, al verwacht ik dat het nog jaren zal duren voordat we weer de opkomst van vóór Covid-19 zullen bereiken. Tot nu toe is dat alles wat ik je kan vertellen, en alles daarbuiten blijft momenteel onduidelijk en verbergt zich in het domein van de onwaarschijnlijkheid. WIJ ZIJN TIJD (We Are Time, een slogan die de basis was van de Laibach-plaat ‘WAT’, xk), en de toekomst ontvouwt zich in het verleden. Geduld is een schone zaak, en wij van NSK State hebben geleerd het als wapen te gebruiken.
Delen op
