Ondertussen kan ik zeggen dat DÄSSWAT een collectief is van mensen die meespelen als het uitkomt.
DÄSSWAT is een project uit Limburg dat we best als experimentele electro-industrial bestempelen. Al valt het allemaal niet onder een hoedje te vangen. Zonet is het debuut van DÄSSWAT verschenen, en dat is meteen een driedubbele ‘Trilogie’ geworden. We vroegen aan Danny Brebels – het brein achter DÄSSWAT – om ons wat meer uitleg te geven.
‘DÄSSWAT is een éénmansproject en aanvankelijk was het doel van het maken van songs zonder verdere intenties’, vertelt Brebels, ‘maar door het openen van 2 kunsttentoonstellingen met muziek en film had ik het idee om een performance te geven in lokale zaaltjes.’ Er waren al snel voorstellen voor optredens. ‘In Leuven kon ik op een Electric Eclectic-fuif van Dries Haeseldonckx en Malcom Nix spelen, waarbij het kunstcollectief op zijn beurt een live act kwam meespelen.’
De ‘Trilogie’ heeft lang op zich laten wachten. Brebels is er jaren mee in de weer geweest. ‘Door andere hobby’s als squash, mountenbiken, skiën, tuin en oude auto’s is muziek op een laag pitje komen te komen staan’, vertelt Brebels. ‘Tot ik Frank Gorissen van Militia! tegen het lijf liep. Hij was meteen onder de indruk van mijn gevarieerde songs en we hebben het plan opgemaakt om 24 songs te gaan afmixen en te masteren in zijn Subterra Recording Studio. Dat heeft een heel dynamische klank en breed spectrumopgebracht.’
Op de ‘Trilogie’ van Dässwat spelen naast Brebels en Gorissen nog heel wat andere mensen mee, en ook live wordt Brebels vergezeld door gastzangers en -muzikanten. Hoe voelt Brebels zich daarbij? ‘Voor ons éérste optreden hebben we op de gezamenlijke repetitie een sterkere Band gecreëerd maar ook een Band (groep).’ De ervaring moet positief geweest zijn, want hoewel het oorspronkelijk niet zo gepland was, verzekert Brebels ons dat ze zeker nog meer gaan optreden.
‘Bij elke song die we live brengen is er een beeldmontage die synchroon loopt met de muziek en dat heeft ons gemotiveerd om meer dan twee keer op te treden. Dat was de oorspronkelijke bedoeling mits ik weinig tijd heb.’ Meer zelfs: ‘Ondertussen kan ik zeggen dat DÄSSWAT een collectief is van mensen die meespelen als het uitkomt. Het zal wel voorvallen dat bij een optreden meer, minder of andere vrienden meespelen. Dat schept ook vrijheid en daardoor wordt het niet saai.’
Op de ‘Trilogie’ spelen naast Brebels maar liefst 9 mensen mee. Hoe heeft hij het voor elkaar gekregen om deze mensen samen te krijgen? ‘Gewoon, we zijn vrienden en muzikanten. Door mijn motivatie en mijn ideeën - zowel op muzikaal vlak als op filmvlak - heb ik ondertussen ook vrienden bijgemaakt.’ Voor het maken van de achtergrondprojecties bij de optredens, bijvoorbeeld.
Onder meer Marc Poukens van De Brassers zingt mee op een nummer. We vragen Brebels of dit moeilijk was. ‘Dit was geen enkel probleem. Ik heb trouwens regelmatig met de bassist en de drummer van De Brassers gejamd eind jaren 80, toen ik nog bij de punkgroep Dawn Of Liberty speelde. Marc schreef de tekst voor ‘So Trapped’, dat over de vluchtelingenproblematiek handelt.’
Ook de zanger van Dawn of Liberty, Stefan Joosten, draagt bij aan een nummer. ‘Ook bij hem vormde dat geen probleem. Wij zijn goede vrienden en gaan bijvoorbeeld al jaren naar de Bunkerleute fuiven in Leuven. Stefan heeft de tekst op ‘Escape out of N-Korea’ geschreven en ik heb zelf fragmenten gesampeld van een jong meisje dat gevlucht is uit Noord-Korea. Het geheel is heel pakkend en is ook muzikaal een zware brok. Het nummer komt dit jaar uit op de verzamelaar van Frank Gorissen rond vluchtelingen uit Noord-Korea op het Italiaans label Old Europa Café.’
Verder lijkt alles heel erg samen te hangen. Over de bijdrage van Stefan Custers en Guido Van Bussel zegt Brebels: ‘Stefan Custers maakt muziek met Erwin Jans, de drummer van De Brassers. Zelf ben ik roadie van Joy De Vivre, een covergroep van Joy division waar Guido Van Bussel (Ex Suspects) de zanger is. Guido is op zijn beurt roadie van De Brassers.’ Het kan verkeren...
Net als Militia! schenkt ook DÄSSWAT veel aandacht aan de vorm van zijn uitgave. De driedubbele cd verschijnt in een hoogwaardige ‘Metal Box’ van 603gr. Brebels: ‘De Metalbox is een eigen creatie. Ik heb er zo een 100-tal van gemaakt. Daardoor is het eigenlijk een collectors item met daarin een 3-luik boekje. Elke box is genummerd met daarbij ook een stikker.’
De ‘Trilogie’ bestaat uit drie cd’s die elk hun eigen identiteit hebben: ‘Ein Mensch, Ein Experiment’, ‘Jass In Confusion’ en ‘Toxic Walk’. ‘De songs van de eerste en de derde cd passen eigenlijk bij elkaar’, legt Brebels uit. ‘De tweede cd - ‘Jass In Confusion’ - is gebaseerd op vier songs van het gitaarduo TAR MAK. Zij brengen ook cd’s uit en ik heb daar mijn geluiden op losgelaten met het resultaat dat het meer Confusion is dan Jass. Maar het is wel mijn eigen genre van Jazz.’
Xavier Kruth bekeerde zich al op jonge leeftijd tot het gothicdom. Toen hij begon te puberen, moest hij lang zagen om een zwarte broek te mogen hebben. Toen hij tegenover zijn moeder argumenteerde dat hij gewoon om een zwarte broek vroeg, niet om zijn haar omhoog te doen in alle richtingen, repliceerde ze dat als hij nu een zwarte broek zou krijgen, hij daarna toch zijn haar torenhoog omhoog zou doen. Xavier was versteld over de telepathische vermogens van zijn moeder. Hij leerde destijds ook gitaar spelen, en sinds 2006 speelt hij in donkere kroegen met zijn melancholische kleinkunstliedjes in verschillende talen. In 2011 vervoegde Xavier het team van Dark Entries. In Dark Entries las hij ook dat The Marchesa Casati (gothic rock) een gitarist zocht, en zo kon hij een paar keer met de groep optreden. Later speelde hij bij Kinderen van Moeder Aarde (sjamanische folk) en werkte samen met Gert (kleinpunk). En het belangrijkste van al: in 2020 bracht hij samen met Dark Entries-collega Gerry Croon de plaat ‘Puin van dromen’ uit onder de naam Winterstille.
Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971
