32 Ohm

"De oudere bandleden zijn opgegroeid in de jaren dat de Neue Deutsche Welle over de radiogolven hun slaapkamertjes in galmde."

Door Xavier Kruth

19 oktober 2022

32 Ohm maakt al vele jaren spannende new wave, die ze zelf 'Meuse-Rhine Delta Wave' noemen. Op zaterdag 5 november nodigen we de Nederlandse groep uit op de allerlaatste Dark Entries Night in de Gentse Kinky Star (Vlasmarkt 9, gratis inkom). Met de lockdown voelde de groep de inspiratie opborrelen, en bracht hij verschillende knappe nummers uit. Allemaal redenen om de heren eens aan de tand te voelen over hun werk.

Ik lees dat jullie al sinds 1992 bestaan. Vertel eens, hoe is de groep toen ontstaan?

De groep is ontstaan in 2004 maar in 1992 zijn John en Guido beginnen jammen met Gaston, een korte periode maar feitelijk het prille begin van deze band. Het zou nog vele jaren en ettelijke bands duren eer deze drie uiteindelijk in 2004 de huidige band 32 OHM zouden vormen.

Wat betekent Meuse-Rhine Delta Wave, de muziekstijl die jullie voor jullie zelf gedefinieerd hebben?

Wij zijn allen uit de Maas-Rijn delta ontsprongen, en delta’s staan erom bekend broedplaatsen te zijn van waaruit broeierige, introspectieve en passievolle muziek voortkomt vanuit een volkse muziekcultuur. De specifieke ligging van onze delta is er mede debet aan dat er bovengemiddeld veel Duitse invloeden in onze muziek zijn geslopen. Wave is een label dat op onze stijl terugvoert en de kleur van onze songs beschrijft.
Vandaar het label Meuse-Rhine Delta Wave.

In 2008 hebben jullie wat aandacht gehad voor de ‘Leidenschaft’-ep, jullie eerste uitgave, waarbij vooral het titelnummer opviel en een mooie clip kreeg. Hoe kijken jullie hierop terug?

Dat was voor ons de echte start van de huidige groep. Van 2004 tot 2008 waren we al een tijdje aan het prototypen, maar pas met de komst van onze drummer Rob en onze toenmalige bassist Ruud waren we in staat om alle songs de sound te geven die we beoogden. Dat er gelijk een ep en media-aandachtvoor was, was het teken dat we op de juiste weg zaten en zo kregen we een plekje op de affiche van de eerste Geleen Calling editie, een festival dat ons door de jaren heen op gezette tijden terug heeft gevraagd en voor een flink deel van onze fanbase gezorgd heeft.

Tussen 1992 en 2008 is er een hoop tijd. Wat hebben jullie dan allemaal uitgestoken?

Nadat we in 1992 de eerste keer samen jams opnamen is Gaston naar Utrecht vertrokken en is daar met zijn band Faedra begonnen, John en Guido gingen verder met Las Venus met twee andere muzikanten, dat stopte in 1994 en vandaar is ieder zijn muzikale weg gegaan totdat Gaston terugkeerde naar Limburg, met John ging spelen in de band Bumper, en toen daar een einde aan kwam, met Guido de basis opzette voor wat nu 32 OHM heet. En dan laten we nog een hoop weg, want ook Rob en Paul hebben in die jaren het nodige uitgestoken. Misschien moeten we eens een verzamelaar gaan maken met songs van al die bands?

In 2011 kwam een tweede ep uit: ‘Limelight’. Wat beoogden jullie daarmee?

Limelight is onze stadionrock plaat, we hadden destijds goesting in een beetje Angelsaksisch rock geluid en datresulteerde in een reekssongs die hier en daar beïnvloed lijken te zijn door The Cars en The Police. Sommige daarvan spelen we nog wel eens.

In 2016 kwam de voorlopig laatste ep uit: ‘Feldbiss’. Hoe waren de reacties?

Die EP markeerde het (voorlopige?) einde van onze samenwerking met onze vaste studio engineer RU Recording (Rene Ubachs) en is alleen als digitale release uitgebracht. De aandacht vanuit de media die we in 2008 kregen was een klap minder maar de songs op die EP zijn wel de nucleus gaan vormen voor onze optredens in de periode 2015-2017.

Jullie hebben een duidelijke voorliefde voor de Duitse taal. We horen op jullie optredens vaak covers van Neue Deutsche Welle-nummers, en jullie werden blijkbaar ook beïnvloed door Krautrock, maar ook sommige van jullie eigen nummers zijn in het Duits. Waarom?

Dat is het gevolg van onze Meuse-Rhine oriëntatie. De oudere bandleden zijn opgegroeid in de jaren dat de Neue Deutsche Welle over de radiogolven hun slaapkamertjes in galmde en binnen de Limburgse volkscultuur is de Duitse taal een factor van betekenis op muziekgebied, dus dat kwam vanzelf naar voren. De invloed van Krautrock is overigens een stuk minder evident dan de Neue Deutsche Welle (NDW) invloeden en heeft eerder haar weerslag op de productie. Het repertoire van bands als Fehlfarben, DAF, Rheingold, Abwarts en Trio is voor ons een dankbare bron van inspiratie en materiaal om in onze set in te spelen op de sfeer van de avond.

De tweede grote invloed is de Britse muziek. De meeste nummers zijn trouwens in het Engels. Wat spreekt jullie zo aan in de Britse muziek?

Dan hebben we het vooral over The Fall van wijlen Mark E. Smith en Wire, twee bands die ons blijven fascineren en doen geloven dat de spelregels voormuziek niet vastliggen in de couplet-refrein-couplet structuur, al doen we zulks toch ook best regelmatig.

Jullie spelen veel covers tijdens optredens. Ik neem aan dat jullie graag de groepen in het licht stellen die jullie beïnvloed hebben. Hoe maken jullie de keuze welke nummers er aan bod zullen komen?

Dat is vaak pas kort voor de speeldatum een ding, dan wordt de setlist bepaald en als we dan in een café optreden dan is de kans groot dat er redelijk wat NDW-classics in komen. Vaak wordt dat pas op het podium, a-la-minute opgeworpen. We doen dit niet zozeer om eer te bewijzen aan onze favorieten, maar omdat we ervaren dat die songs de tijd des tijds stuk voor stuk doorstaan in een café-achtige setting, en wij ons vooral amuseren als ons publiek dat ook doet. Dus als iemand hard genoeg een titel of bandnaam kenbaar maakt is de kans zeer groot dat hij of zij die onverwijld zal horen, in zo’n geval geldt: u roept wij spelen.

De lockdown is een creatieve periode geweest voor jullie. Jullie brachten verschillende nummers uit: ‘Tadellos’, ’15 Square meters’ en ‘Dunkirk Beach’. Onlangs kwam daar ook nog ‘Wrong Side Of Town’ bij. Ik vind dat wel een paar van jullie beste songs. Heeft de pandemie jullie aangepord om meer te schrijven?

Zeker weten! Al direct tijdens de eerste lockdown hebben we een nummer uitgebracht met de naam 'Looking At You'. Dit was destijds nog een demo. Toch wilden we hem graag naar buiten brengen, omdat het goed paste bij de situatie waarin de wereld op dat moment verkeerde. De videoclip die erbij hoorde laat de band zien in een Zoom-meeting. Intussen is de definitieve versie in 2021 opnieuw uitgebracht met een nieuwe clip. Verder hebben we de synthesizer een meer aandrijvende rol gegeven in de nieuwe nummers, wat weer nieuwe muzikale perspectieven biedt.

Ik begrijp dat jullie nog nieuw werk hebben dat zou moeten uitkomen. Wat mogen we daarvan verwachten?

Ons beste werk moet nog altijd komen, en dat komt er ook al heeft het proces recent wat vertraging opgelopen doordat we sinds het aantreden van onze nieuwe bassist ineens veel meer livespelen. Paul is namelijk niet alleen een nieuwe creatieve factor van betekenis maar ook nog eens een kei in het aanzwengelen van de gig generator en dat vinden we toch het allerfijnste om te doen. Doordat we ook op zoek moesten naar een nieuwe studio hebben de nieuwe songs zich wat opgestapeld.

Jullie zijn in de eerste plaats een live-band. Op 5 november spelen jullie op een Dark Entries Night samen met Korinthians. Wat is er speciaal aan een optreden van 32 Ohm?

Klopt, live spelen is onze corebusiness. Zet ons in een café met een fijne geluidsmix, en dan zullen we u meevoeren op de achterbank van onze muzikale Audi 200 over de donkere Autobahn naar een duistere dansvloer en door naar het ochtendgloren van de binnenstad. Zet ons in een Belgisch café met alles wat daarbij hoort, en zie wat er gebeurt.

Jullie maken deel uit van Wave Invasion, een Nederlands collectief dat optredens voor verschillende groepen regelt. Hoe zien jullie het lidmaatschap van dit collectief?

Wave Invasion is een collectief van bands en DJ's uit Nederland, België en Duitsland. Samen proberen we de New Wave, Electro en Industrial-scene levend te houden door optredens te regelen op diverse locaties in de genoemde landen. We zijn geen boekingskantoor; we willen graag dat elk lid een Do-It-Yourself houding inneemt en shows probeert te regelen. Een Wave Invasion-avond is in principe een avondvullend programma met 2 of meer bands en een DJ voor de muzikale omlijsting. Een zaal hoeft dan zelf niks meer bij elkaar te zoeken, alles is dan al ver geregeld. Verder hebben we ons aangesloten bij Into The Dark Bookings, waarmee we hopen in België nog meer voeten in de aarde te krijgen.

32 Ohm: website / bandcamp / YouTube

Zaterdag 5 november 2022: Dark Entries Night met 32 Ohm en Korinthians (Kinky Star, Gent, gratis inkom)

Over Xavier Kruth

Xavier Kruth bekeerde zich al op jonge leeftijd tot het gothicdom. Toen hij begon te puberen, moest hij lang zagen om een zwarte broek te mogen hebben. Toen hij tegenover zijn moeder argumenteerde dat hij gewoon om een zwarte broek vroeg, niet om zijn haar omhoog te doen in alle richtingen, repliceerde ze dat als hij nu een zwarte broek zou krijgen, hij daarna toch zijn haar torenhoog omhoog zou doen. Xavier was versteld over de telepathische vermogens van zijn moeder. Hij leerde destijds ook gitaar spelen, en sinds 2006 speelt hij in donkere kroegen met zijn melancholische kleinkunstliedjes in verschillende talen. In 2011 vervoegde Xavier het team van Dark Entries. In Dark Entries las hij ook dat The Marchesa Casati (gothic rock) een gitarist zocht, en zo kon hij een paar keer met de groep optreden. Later speelde hij bij Kinderen van Moeder Aarde (sjamanische folk) en werkte samen met Gert (kleinpunk). En het belangrijkste van al: in 2020 bracht hij samen met Dark Entries-collega Gerry Croon de plaat ‘Puin van dromen’ uit onder de naam Winterstille.

Wil je Dark Entries steunen? Doe een gift op BE49 0017 6243 8971

© Dark Entries. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp door We Cre8 It.