…of ik zin had om een weekje op de katten te komen passen…?? Tuurlijk…!!

…of ik zin had om -als ik er dan toch was- naar een optreden van een vriendin van hen te gaan…?? …instrumenatle elektronische SciFi Cyberpunk…?? Sounds good…!!

…of ik dan ook de DJ-duties waar kon nemen…?? Say no more…!!!

Aldus bevond ondergetekende zich die vrijdag 27 mei in het Patronaat te Haarlem, tussen draaishiften door notities makende bij de optredens… Immers : niet enkel Feralia Planitia aka Simona Dellamorte stond die avond op het podium. Ze deelde de affiche met bevriende act Das Auge aka Federico Caputo (lees ons dubbel-interview met deze 2 acts) en de 3 jonge kerels van Red Shades…

Verantwoordelijke organisator van deze avond was The Irrational Library aka Joshua Baumgarten, een van oorsprong Amerikaanse urban poet die in Haarlem en omstreken de nodige straatgeloofwaardigheid opgebouwd heeft met het mede uitbouwen van een alternatief circuit binnen Haarlem’s culturele leven… Of het nu is als Stadsdichter, concertorganisator of voorman van zijn eigen groep : alles gebeurt met dezelfde begeestering…! Het was ook Joshua Baumgarten die er een punt van maakte om elk project voor te stellen met een op maat gemaakte prozaïstische tekst… al dan niet met hilariteit rond de uitspraak van Feralia Planitia… maar ook dàt is The Irrational Library : alles niet erg serieus nemen zodat er ruimte blijft om te improviseren…

Bij aanvang van zijn set lag Federico Caputo / Das Auge nog voor dood op de grond, slechts tot leven gewekt door de aanmanende wake up-call (dubbel?) van zijn machine… Hier en daar was er een verwijzing te vermoeden naar de voorbije Covid-periode. Ook voor muzikanten is het een beetje weer ontwaken, zeker wat concerten betreft… In ieder geval : Das Auge’s oranje anti-contaminatiepak en spatbril lieten al vermoeden dat dit een spetterende set ging worden… Van Simona Dellamorte’s “…he puts up a really good show…” bleek geen letter gelogen, want vanaf opener Animal Trap gooide Caputo zich volledig in zijn set. Zijn theatrale stagepersona in combinatie met de vaak eclectische en rusteloze muziek maakte er een waar schouwspel van… Na de hyperkinetische beats van Digging + Digging, het theatrale storyteling tijdens Removed en ook Irokromo kwam ik tot de vaststelling dat er na het Franse Potochkine hier weer een elektronische liveact stond die me op korte tijd volledig weet te overtuigen… Een balans tussen hyperkinetisch razend en rustig vertellend, nooit te zacht en loeihard waar het moet… Dit is een act die bij ons ook een podium verdient…!! Tijdens The Dragon had Das Auge iedereen mee, ook de jonkies die eigenlijk feitelijk alleen voor Red Shades kwamen… Het laatste nummer was vermoedelijk van het nog te verschijnen album, getuige de saxofoon, de welke nieuw is in Das Auge’s instrumentarium… Het nummer was deze keer in het Italiaans i.p.v. het Engels, met een tragere kadans ook… maar daarom niet minder imposant…

Om als DJ op te warmen voor een band waarvan je nog nooit gehoord hebt, geeft je tal van mogelijkheden… Het publiek doorstond geduldig Andrew Liles’ A Fake Suicide in Paris voor Joshua Baumgarten hen uit hun lijden kwam verlossen (soit, daar worden ze groot van)… Het boeken van Red Shades bleek een uitstekende keuze, want de 3 jonge wolven hadden hun fanbase bij, en die vulde de ruimte van voor tot helemaal achteraan… Het werd me snel duidelijk, en langs de andere kant helemaal niet, welke muziek Red Shades bij had… Het is modern en de kids lusten er pap van : één gozer achter een groot desk en 2 anderen aan de mics, mét autotune… Dan mag je al Japanners gezien hebben die op hun ukkie sinewaves staan maken met een -lege- sampler, dit had ik nog niet gezien… Gehoord had ik het ook nog niet, maar klinken deed het wel… what was it, what of it…?? …misschien wel een hydride tussen electronica en trancerock (bestaat dat, of is het Spacerock?), The Knife met gitaren (zonder dat die op het podium te zien waren), gemuteerde Trip Hop op het ritme van 2 hartstochtelijk scanderende, nu en dan krijsende, MC’s… Wat het ook was, volgens mij heeft het toekomst, en niemand in de zaal die me tegen gesproken zal hebben… Zinderende set, jonkies vooraan en de oudjes vanachter… tiptop voorbereide visuals… Goed zo…! De dag ervoor vertelden Simona en haar vriend Ian me over die avond dat ze met een vriendin uit was gegaan op techno di ottima qualità, om daarna diens tienerdochter af te halen van haar dansfeestje… waar ze verbouwereerd stonden te kijken naar de plastic teenagers die netjes stonden te schudden op The Pappi Song… Dan zou ik ze liever uit de bol zien gaan tijdens een concert van Red Shapes, daar gebéurt tenminste nog iets…! Zoals bv. een Baumgarten die, tot algemene hilariteit, de afkondiging komt doen terwijl de micro nog op autotune staat… Zei ik iets over improviseren…?

Dan uiteindelijk de hoofdact Feralia Planitia… Dit project komt nog maar nét om de hoek kijken, heeft nog maar één EP uit en dit zal al bij al haar 2^de concert geweest zijn… Maar… Feralia Planitia is een autodidact die haar huiswerk goed gemaakt heeft. Het materiaal steek zeer degelijk in elkaar, in binnen- en buitenland gooien ze met complimentjes, de concertagenda begint zich te vullen en we hopen dat dit haar ook brengt naar Belgische podia… Dit one-woman-army leent zich minder tot een theatrale act, maar Feralia Planitia laat rustig de muziek voor zich spreken… Beginnende met een trancebeat die geleidelijk aan steviger wordt zet Feralia Planitia de dansbenen alvast in beweging en tijdens één zinderende, afwisselende en vloeiende set (geen tijd voor applaus) zal de muziek die greep niet verliezen… Voeg daar ook de toepasselijke 60’s SciFi visuals bij en je hebt een geheel waarmee je de hort op kan… Doet me denken aan Robert Fripp’s ‘Small Mobile Intelligent Unit’ > travel light to a maximum effect…!!

De dansbenen bleven in beweging op de tonen van hippe Berlijnse en Franse beats, maar :wumpscut: was voor het jongere publiek dan toch een brug te ver…

Oogst van deze avond : een korte maar bevredigende set, genoeg om de plaatjes nog eens uit te laten, én 2 elektronische liveacts -Das Auge + Feralia Planitia- die u ook gezien moet hebben… liefst dit binnen het jaar… nu nog anderen daarvan overtuigen… 😉