Terry Hall (Terence Edward Hall) werd geboren te Coventry op 19 maart 1959. Hall begon zijn muzikale loopbaan eind jaren zeventig bij de punkband Squad. Het bekendst werd hij als zanger van de Britse ska(punk)groep The Specials (bij momenten ook The Special A.K.A. of The Special AKA geheten).
The Specials waren een Britse ska(punk)band die in 1977 te Coventry werd opgericht als The Automatics, later The Coventry Automatics en begin 1979 veranderde dan de naam uiteindelijk in The Specials. Terry Hall kwam bij The Specials toen ze nog The Coventry Automatics heetten. The Specials zijn de grondleggers van de 2 Tone-ska, vernoemd naar het platenlabel 2 Tone dat Specials-toetsenist Jerry Dammers in 1979 oprichtte. Andere grote namen op dit label waren The Selecter, Madness en The Beat. 2 Tone greep terug naar de Jamaïcaanse skamuziek van begin jaren 60 maar dan gebracht met de power van punk. Evenals bij veel andere acts in de punkgolf had hun muziek ook een politieke component en ze rekenden in hun lyrics af met problemen als racisme, werkloosheid, uitzichtloosheid en vooroordelen in het Engeland onder Thatcher.
The Specials waren bij uitstek een band (The Equals met Eddy Grant deden het hen in de sixties reeds voor) waarin blank en zwart broederlijk naast elkaar speelden. The Specials hadden ook twee zangers: naast de blanke Terry Hall, was er ook de zwarte Neville Staple. Deze mix van blanke en zwarte muzikanten vonden we evengoed terug bij hun 2 Tone collega’s van The Beat. The Selecter tilden de emancipatie zelfs naar een nog hoger niveau met een zwarte frontvrouw (Pauline Black).
Het ganse genre had een gemengde fanbasis van blank en zwart, van punks, rudeboys en skinheads (en wie denkt dat deze laatsten per definitie extreem-rechts zijn heeft het wel heel verkeerd voor, ze hebben hun origine in de ska en dat is dus van oorsprong zwarte muziek). 2-Tone ska werd ook populair in de punk en wave scene en reeds in 1978 toerden The Specials met The Clash. Wanneer zanger-gitarist Joe Strummer van The Clash The Specials zag spelen, nodigde hij hen prompt uit in hun voorprogramma.
De Specials debuutsingle “Gangsters” (1979) werd meteen een hit en schopte het tot plaats 6 in de Britse hitlijsten.
Het eponieme debuutalbum “Specials” verscheen in 1979 en werd geproduced door Elvis Costello. In 1980 werd de single “A Message To You Rudy” van dit album een grote hit. Het is een rocksteady song uit 1967 geschreven door Dandy Livingstone met als originele title: "Rudy A Message To You". De tekst waarschuwt een ‘rudy’ (rudeboy, skafan) om aan zijn toekomst te denken en zijn gedrag te veranderen, anders zou hij wel eens in de gevangenis kunnen belanden. De tekst werd echter door de meeste luisteraars geïnterpreteerd als een verheerlijking van de rudeboy cultuur. Van dit eerste album werd ook “Too Much Too Young”, een nummer over tienerzwangerschappen, een grote hit.
In 1980 verscheen het tweede wat meer experimentele Specials album “More Specials”. In 1980 werd ook de single "Rat Race" een hit. Hun grootste succes in GB kwam echter in 1981 met de nummer 1-hit “Ghost Town”, een song over stedelijk verval, werkloosheid en rechteloze jongeren.
Na “Ghost Town” kwamen de vocalisten Terry Hall en Neville Staples en gitarist Lynval Golding echter in conflict met de rest van de band – ze voelden zich geremd in hun creativiteit - en ze splitsten zich af als Fun Boy Three (een bijnaam die hun clubje reeds had gekregen van de rest). Fun Boy Three was wat minder ska en wat meer pop zonder echter de politieke boodschap uit het oog te verliezen. De eerste hit single, "The Lunatics (Have Taken Over the Asylum)," kwam uit in 1981 en in 1982 kwam er een vervolg met "It Ain't What You Do (It's the Way That You Do It)," een duet met Bananarama.
Na het vertrek van het Fun Boy Three trio ging de rest van The Specials een tijdlang verder onder de naam The Special AKA (niet te verwarren met The Special A.K.A., de naam waaronder een paar vroege releases van The Specials werden uitgebracht).
Nadat ook Fun Boy Three in 1983 uit elkaar viel, richtte Terry Hall in 1984 The Colourfield op (meer wave pop) met Ian Broudie (later in The Lightning Seeds). In 1989 was er Terry, Blair & Anouschka en in 1992 kwam het titelloze album van Vegas (een electropop project samen met Dave Stewart van Eurythmics). Terry Hall maakte ook een aantal soloalbums.
Terry Hall verzette zich jarenlang tegen een Specials reünie maar in 2008 kwam het er toch van en ze speelden onder meer in de Trix in Antwerpen en op de Lokerse Feesten (2012).
Op Twitter schreven The Specials: “It is with great sadness that we announce the passing, following a brief illness, of Terry, our beautiful friend, brother and one of the most brilliant singers, songwriters and lyricists this country has ever produced. Terry was a wonderful husband and father and one of the kindest, funniest, and most genuine of souls. His music and his performances encapsulated the very essence of life… the joy, the pain, the humour, the fight for justice, but mostly the love. He will be deeply missed by all who knew and loved him and leaves behind the gift of his remarkable music and profound humanity. Terry often left the stage at the end of The Specials’ life-affirming shows with three words…“Love Love Love””.
Terry Hall stond erom bekend dat hij nauwelijks lachte en chagrijnig overkwam. In een interview zei hij ooit: ‘Mensen die mij niet kennen denken dat ik depressief ben. Mensen die mij wel kennen weten dat ik depressief ben.’ Maar dit was niet zomaar een grapje. Terry Hall leed aan een levenslange depressie na een ontvoering en seksueel misbruik toen hij 12 was. Later raakte hij verslaafd aan valium (op voorschrift) en na een zelfmoordpoging in 2004 kreeg hij de diagnose van bipolaire stoornis.
The Specials lieten weten dat Hall ‘na een kort ziekbed’ was overleden, zonder daarbij in detail te treden. Nu blijkt dat het enorm snel is gegaan. De band zou in november eigenlijk een nieuw album opnemen in Los Angeles. Terry Hall werd echter ziek. Hij stuurde in september naar zijn bandmaten dat hij in bed lag met buikgriep. Zijn gezondheid verbeterde echter niet. Begin oktober kwam het nieuws dat hij alvleesklierkanker had en dat de ziekte al was uitgezaaid naar de lever.
Terry Hall overleed op 18 december 2022. Hij werd 63 jaar. Hij laat een vrouw en drie zoons na. Ze sterven de laatste tijd als vliegen, onze muzikale helden en vaak ook ‘Too Much Too Young”.