In februari vorig jaar berichtten we over de dood van protopunker Wayne Kramer van The MC5. Een jaar later is het de beurt aan een andere belangrijke protopunker: David Johansen van de New York Dolls.

David Roger Johansen werd geboren in New York (Staten Island) op 9 januari 1950. Zijn moeder was bibliothecaresse en zijn vader operazanger en  verzekeringsmakelaar. Ze waren van respectievelijk Ierse en Noorse afkomst. Na zijn middelbare schoolopleiding raakte Johansen betrokken bij de scene rond Andy Warhols Factory en werkte hij als geluids- en lichtman in een theater.

David Johansen begon zijn muziekcarrière eind jaren zestig als leadzanger van de Vagabond Missionaries, een lokale band uit Staten Island en later, begin jaren 70, als zanger/componist van de glamrock en protopunkband New York Dolls. Die brachten twee albums uit, het eponieme “New York Dolls” (1973) en “Too Much Too Soon” (1974) dat inderdaad te vroeg verscheen om echt als punk te worden beschouwd. Het grootste deel van het materiaal werd geschreven door Johansen en door gitarist Johnny Thunders, de latere frontman van de punkband The Heartbreakers. The Dolls kregen een sterke cult-aanhang.

De Dolls waren actief van 1971 tot 1977 en worden beschouwd als voorlopers van punk en heavy metal. Ze werden beïnvloed door de muziek van de vroege Rolling Stones, The Stooges en The MC5 en Marc Bolan van T-Rex. New York Dolls creëerden echter een eigen sound, een soort campy hardrock of glamrock. Of protopunk dus. Net als hun collega’s van The Stooges en The MC5 voorzagen ze hun rock van een soort rauwe houding en anarchistische energie. De Dolls waren punk voordat punk bestond en provoceerden met een soort drag queen imago. Ze werden door critici geprezen, maar destijds commercieel ondergewaardeerd. De Dolls hielden het nog een paar jaar vol in verschillende gedaantes voordat ze in 1977 definitief uit elkaar gingen.

De New York Dolls waren dus een glamrockgroep (zoals ook Roxy Music, T-Rex, Queen, Kiss, The Sweet, Slade en artiesten als Alice Cooper en David Bowie - om de bekendste te noemen) en overeenkomstig het genre dosten ze zich erg extravagant en provocerend uit met onder andere vrouwenkledij, hoge hakken, make-up, etcetera. Crossdressing was toen nog shockerend in de USA. Enfin nu nog (of terug) in sommige kringen.

Het succes was echter tanend en in 1974 werd een nieuwe manager aangetrokken om de New York Dolls uit het slop te trekken. Die manager was niemand minder dan de Brit Malcolm McLaren. Op aanwijzing van McLaren maten de New York Dolls zich toen een nieuw, provocerend USSR-imago aan. Het publiek vond de optredens met roodleren pakjes en hamer-en-sikkelvlaggen echter niet echt grappig en Malcolm McLaren werd de laan uitgestuurd.

Maar Malcolm McLaren had in de USA en bij de New York Dolls wel heel wat ideeën opgedaan en toen hij terugkeerde naar Engeland, zou hij daar veel meer succes oogsten met zijn volgende band: The Sex Pistols! Veel ideeën voor de Britse punk had hij dus gehaald bij de Amerikaanse glamrockers van  de New York Dolls.

De New York Dolls bestonden tot 1977, waarna Johansen een solocarrière begon. Het meeste succes oogstte hij eind jaren 80 en in de jaren 90 met zijn alter ego Buster Poindexter waaronder hij een mix speelde van jumpblues, latin, swing en novelty-nummers. David Johansen had ook een akteercarrière en draafde op in een reeks films en series.

In 2004 kwam er een reünie van de New York Dolls. Vanwege het succes van de tour bracht de band in 2006 een succesvolle comebackplaat uit: “One Day It Will Please Us To Remember Even This”, hun eerste album in bijna 30 jaar. In 2009 volgde “Cause I Sez So” en in 2011 “Dancing Backward in High Heels”.  

In  2020 maakte Johansen bekend dat hij aan kanker leed en de diagnose hersentumor had gekregen. Daarmee kwam zijn muzikale carrière ten einde. Tot overmaat van ramp viel hij in november 2024 en brak zijn rug op twee plaatsen. Sindsdien was hij bedlegerig en had hij voortdurend zorg nodig.

Zijn laatste grote publieke optreden was in de documentaire “Personality Crisis” van Martin Scorsese (2022) geweest, waarin zijn leven als een van de belangrijkste leden van de New York Dolls werd belicht.

De aankondiging van het overlijden van het (proto)punkicoon werd als eerste gedaan door voormalig Smiths-frontman Morrissey, die het droeve nieuws op zijn website had geplaatst. Dit leidde tot een reeks eerbetonen voordat Johansens familie het nieuws bekendmaakte.

David Johansen stierf op 28 februari 2025 op 75-jarige leeftijd in zijn huis op Staten Island.  Johansen laat zijn vrouw, Mara Hennessey, en zijn dochter, Leah Hennessey, achter.

David Johansen was de laatste overlevende van de New York Dolls:

Johnny Thunders, gitarist (15 juli 1952 – 23 april 23 1991), 38 jaar oud

Jerry Nolan, drummer (7 mei, 1946 – 14 januari 1992), 45 jaar oud

Arthur Kane, bassist (3 februari, 1949 – 13 july 2004), 55 jaar oud

Sylvain Sylvain, gitarist (14 februari, 1951 – 13 januari 2021), 69 jaar oud

David Johansen, zanger (9 januari  1950 – 28 februari 2025), 75 jaar oud

Noot: Billy Murcia (1951-1972), de originele drummer stierf voor de opname van het eerste album op 21-jarige leeftijd (verzopen in bad na een overdosis drugs).